Як жыць - дык жыць для Беларусі...

Калі жывуць яшчэ бацькі,

Заўсёды знойдзеш ты прытулак.

Яны твой тыл і паратунак,

Калі жывуць яшчэ бацькі. (А. Грачанікаў)

Мы жывём за бацькоў, за дзядоў і за прадзедаў,

Многа дадзена нам, многа спросіцца з нас. (П. Броўка)

Трэба дома бываць часцей,

Трэба дома бываць не госцем,

Каб душою не ачарсцвець, 

Каб не страціць святое штосьці. (Р. Барадулін)

Дубамі адвечнымі продкі

Надзейна ў Айчыну ўраслі,

І вочы нябожчыцы цёткі 

Валошкамі ў полі ўзышлі.

Вясковая вечная повязь

Вяртае жывых з забыцця.

Я - завязь, я - зерне, я - споведзь

Свайго разумення жыцця. (Л. Галубовіч)

Калі марнею ад нягод

І сэрцу цесна,

Я ўспамінаю радавод

І продкаў песні.

Яны ідуць за годам год

З мячом і плугам.

О мой нязводны род,

Ён моцны духам. (А. Пісьмянкоў)

Для кожнага лёсам адведзены

час для іспыту:

прыходзяць да нас у адведзіны

продкі з нябыту. (М. Аляхновіч)